แกงคั่วเนื้อปูผักชะคราม ที่ “ร้านริมทะเล” ปากอ่าวบางตะบูน

วันหยุด ขับรถออกจากกรุงเทพ ไปรับลมทะเล ทานอาหารอร่อยกันครับ

ออกจากกรุงเทพ ขับรถลงใต้ เส้นถนน ธนบุรี ปากท่อ ผ่านเมืองสมุทรสงคราม ประมาณ กิโลเมตร ที่ 72 ชิดซ้าย เข้าทางลัด คลองโคนเลียบชายทะเลไปเพรชบุรี   ร้านอยู่ขวามือก่อนขึ้นสะพานบางตะบูน วันธรรมดาปิด 18.00 น เสาร์ อาทิตย์ ปิด 20.00.น แต่ควรไปก่อนสัก 2 ชั่วโมง ก่อนเวลาร้านปิด เพราะแม่ครัวอาจเหนื่อยและหยุดให้บริการตามแต่ใจสะดวก โทรไปสอบถามล่วงหน้าก็จะปลอดภัยยิ่งขึ้น โทรศัพท์ 032- 581306 ,085- 3743558

“ร้านริมทะเล” เป็นร้านเก่าแก่ ในเมนูอาหาร เล่าประวัติร้านเอาไว้ว่า
เดิมเป็นบ้านของ กำนัน ไทย สุขเจริญ สืบเชื้อสายมาจากคนจีนโพ้นทะเลตั้งแต่ปลายอยุธยา อพยพมาตั้งรกรากอยู่เมืองยี่ล้าน ภาษาเปอร์เซีย แปลว่า ตลาด ปัจจุบันเรียกว่า บ้านยี่สาร กำนันมีโอกาสทำอาหารต้อนรับข้าราชการจากเพรชบุรีอยู่เป็นประจำ ฝีมือดีจนได้รับคำชมเชย ตกมาถึงรุ่นลูกเปิดบ้านเป็นร้านอาหาร ตั้งแต่ปี 2541 และมีส่วนช่วยทำให้ชุมชนปากอ่าวบางตะบูนได้รับการพัฒนาจนถึงปัจจุบัน

วันที่ผมไปทาน เป็นบ่ายวันอาทิตย์ เกือบสามโมงแล้ว คนน้อย ไม่พลุกพล่าน สั่งฮ้อยจ้อปูมารองท้อง ตามด้วย ข้าวสวย ทานกับแกงคั่วเนื้อปูผักชะคราม เข้มข้นเผ็ดกำลังดี (ติดใจจนต้องสั่งกลับไปทานที่บ้าน) ปลากระพงนึ่งชีอิ้วรสชาติน้ำซุปหอมกลมกล่อมไม่หวานจนเลี่ยน หรือเค็มจนบาดคอ ปลาหมึกเนื่อนุ่มผัดกับต้นหอม ที่พลาดและอยากลองชิมคือ ก้ามปูใบ้ (Hairy Rock Crab) มีคนเขียนชมว่าอร่อยมาก แต่หมดเสียก่อน

แม่ครัวเป็นคุณป้า 2 คน อายุน่าจะเกือบ หรือ 70 กว่า ไม่กล้าถาม ทำอาหารตามลำดับลูกค้าที่มาก่อนหลัง สั่งเพิ่มต้องรอ มีเขียนออกตัวไว้ว่า อาหารอาจช้าหน่อย เพราะต้องพิถีพิถันในการปรุง

ที่ร้าน มีเรือลำใหญ่ให้เช่าบริการ นั่งออกไปเที่ยวปากอ่าว หรือล่องแม่น้ำบางตะบูน ดูชีวิตชาวประมง และในช่วงเดือน ตุลาคม ถึง เดือน กุมภาพันธุ์ เป็นช่วงเวลาที่นิยมออกไปดูปลาวาฬบรูด้า สนใจลองสอบถามกันนะครับ

“ร้านริมทะเล” นอกจากอาหารอร่อย  ร้านอยู่ริมแม่น้ำทิศตะวันตก นั่งริมระเบียง ตกบ่ายไปแล้วไม่ร้อน แดดร่มลมดี เย็นสบาย มองออกไปเห็นอ่าวไทยได้กว้างไกล  แถมร้านเปิดเพลง พี่เบริ์ด แหวน ใหม่ ติ๊นา และ ศิลปินที่ผมร้องคลอตามได้อย่างมีความสุข ทำให้รู้สึกว่าร้านนี้ร่วมสมัยกับผมจริงๆ

ทรงศักดิ์ เปรมสุข

ข้อมูลเพิ่มเติม

“บางตะบูน” ได้ชื่อมาจากไม้น้ำเค็ม “ตะบูน” เป็นไม้ที่พบขึ้นอยู่ทางป่าด้านในถัดจากป่าโกงกาง ชาวบ้านใช้ต้นตะบูนที่แก่ได้ขนาดนำมาเผาเป็นถ่าน ถ่านตะบูนร้อนดีและแรงกว่าไม้อื่นๆ มีขี้เถ้าต่ำขายได้ราคาดี ส่วนผลตะบูนเมื่อแก่จัด ชาวบ้านจะนำไปย้อมอวน ให้สีน้ำตาลเปลือกไม้สวยทนทาน

บ้านปากตะบูน เป็นชุมชนเก่าแก่ เป็นเส้นทางค้าขายล่องเรือจากปากอ่าวไทยถืงแม่น้ำเพชร
มีบันทึกว่า สมัยปลายอยุธยา พระเจ้าเสือเคยมาประทับที่ท่าน้ำใกล้ปากอ่าว ปัจจุบันเชื่อว่าเป็น

วัดคุ้งตำหนัก สมัยรัชกาลที่ ๓ “สุนทรภู่” ก็เคยใช้เส้นทางนี้ท่องเที่ยว มีบันทีกไว้ใน “นิราศเมืองเพชร”ว่า ” ข้ามยี่สารบ้านสองพี่น้องแล้ว ค่อยคล่องแคล่วเข้าชวากปากตะบูน “